Rzeczywistość

Jest kilkanaście minut po 7 rano w poniedziałek. Jeszcze kilkanaście godzin temu wielu z Was wlewając w siebie morze wódki, podczas podejrzanych idelogicznie imprez oddawało się bardzo hedonistycznym zabawom z nią, z nią i jej koleżanką, z nią, jej koleżanką i mamą koleżanki i tak dalej. Ale teraz znowu czas stać się księgowym, sprzedawcą, księdzem.
Czas dać odpocząć swoim zwierzęcym instynktom i ukrywać je przez kolejne pięć dni. Ognistą rudą zamienić na zimną czarną. Wilgotny róż na przygnębiający jarzeniowy. Śliski brąz na znudzony szary...

W pracy dja wyróżniam kilkanaście stanów świadomości, lub jej częściowego zaniku. W sobotę poznałem nowy znajdujący się gdzieś pomiędzy zdaniem sobie sprawy z nadchodzącej kac kupy w pociągu relacji Olsztyn - Kraków, a uświadomieniem sobie, że znowu się wiecej przepiło niż dostało za zagranie imprezy.

Tak więc po dwudniowym bardziej piciu niż spaniu, złym pomysłem jest prowadzenie samochodu na własną impreze. Nie picie na niej. I powrót nad ranem. Tu nie chodzi o kwestie bezpieczeństwa, bo to jest ten stan typu "za wcześnie by skończyć, za późno by zacząć", lub "za późno by skończyć, za wcześnie by zacząć". To znaczy, że nie potrzeba kawy, anetki, red bulla. Organizm ma tryb "do przodu" i jeżeli tylko się coś robi to nie ma opcji żeby zasnąć. Ten stan jest fajny na kacu. Po piciu. Jest śmiesznie. Tu głowa rozboli, tam się zwymiotuje, a każdy ma jakieś głupie pomysły. Na trzeźwo natomiast ten stan to konkretne pranie mózgu. Człowiek bardziej męczy się w powodu własnych myśli niż fizycznego zmęczenia.
Samo granie imprezy na trzeźwym kacu jest dużym wyzwaniem. Ty masz zjazd fazy, oni wszyscy dopiero wkraczają w strefę mocy. Przychodzą i mówią, pytają, męczą. Lepiej by na tym wyszli jakby pozwolili skoncentrować się na graniu, ale nie, oni muszą zadać pytanie:
- Masz coś skinheadowskiego?
- Nie
- A Dżem?
- ....
Jak nie przychodzą to jest w miarę ok. Podczas sobotniej imprezy w Kielcach były momenty, że miałem spokój i można było trochę poszaleć. Mam nowe breaki, które pozwalają bardzo ciekawie tuningować muzykę i podkręcać atmosferę. Ten sam set dramowy zagrałem dwa razy i chyba oprócz Mateusza z Chilloutu nikt się nie zorientował. A jeśli nawet to okazał to dosłownym wjazdem na parkiet. Te kilkadziesiąt minut drumów to były najlepsze momenty imprezy. Zaskakujące jest to, że dziewczyna, która przy klasycznych baltimorach pyta o Shakire, albo coś bardziej znanego bardzo dobrze się bawi przy Pendulum. To już staję się normą, że gdy gram to między 12-01 mocno podbijam tempo i jak do tej pory za każdym razem patent się sprawdził. A teraz też i Kielce bardzo miło zaskoczyły. W sumie to z imprezy na imprezę publiczność w Chilloucie coraz lepiej reaguje na moje wynalazki. 25 kwietnia jedziemy tam z Przeplachem robić małe warsztaty czufu czufu, później zagramy na 3 decki. Jak do zwykłych imprezowiczów dołączy lokalna sekcja breaka, która zawsze wspomaga Przeplacha to myślę, że są duże szansę na gruuuuuby melanż.