Klub Spotkań Poczta Główna

   Klub Spotkań Poczta Główna. Wejście znajduje się od strony budynku straży pożarnej. Tam kiedyś było wejście do działu paczek, ale pewnie oprócz mnie nikt tych czasów nie pamięta. 

   Klub powstał w miejscu pocztowej kantyny. To bardzo ważne, bo cały klimat lokalu opiera się na myśli estetycznej która zakwitła w wyobraźni pocztowców – obstawiam, że w latach sześćdziesiątych. To do obecnych standardów wykończenia lokali rozrywkowych ma się nijak, ale do standardów miejsca wyjątkowego ma się bardzo dobrze. Klimat jest rodem ze spotkań osiedlowych na ulicy Alternatywy 4, czy też z kultowego filmu „Wodzirej”. Tak więc jest boazeria, jest parkiet i są wielkie lampiony przy suficie. 

    Główna sala „potańcówkowa” to spore pomieszczenie. Przypomina trochę szkolną aulę, trochę salę w domu kultury. Zwieńczona jest sceną, z mechanicznie regulowanymi kotarami, które fajnie domykają przestrzeń djki. Mimo zachowanego wystroju z epoki to jednak postarano się o dobre nagłośnienie oraz np. o Pioneery CDJ-3000. Tak więc dj ma przestrzenny komfort pracy na scenie oraz topowe wyposażenie. 
   Przy włączonych światłach imprezownia wygląda tak jak opisałem powyżej, ale... gdy oświetlenie jest wygaszone, a przestrzeń nad głowami tańczącego tłumu przecina tylko kilka wiązek laserów to klub zmienia się w całkiem inne, naznaczone nieskrępowaną zabawą miejsce. 
   Trafiłem na imprezę o nazwie „Erasmus Is Back” i od 22:30 miałem już pełny parkiet gotowych na każdy styl, tempo i emocje studentów. Ta ciemność przecinana laserowymi snopami, fritz-kola na barach, koedukacyjne ubikacje i ta djka ustawiona na scenie sprzyjają temu, by z głośników leciała muzyka czasami nawet brudna, chcąca tańczącego porwać, spocić i sprawić by skakał po suficie. Tak więc udało mi się sprzedać mocne EDM'owe dropy, wyuzdane twerki, szalone drumy'n'bassy, charczące gitary i wkręcić techhousowy rave. Britney Spears też była grana.